Categoriearchief: Sunsation

Sunsation 2024

Molen hakt
Gaten in de lucht, die
Vrachtwagen doorklieft
Ik zucht, en adem
Neem lucht
Voor poëzie.

Oh Robert Morris
Wat was toch
Uw inspiratie
Voor dit grootse bouwwerk?
En had u niet gewild
Dat wij hier zouden dichten?

Laten we samen
Er vanuit gaan
Dat de zon morgen zal schijnen
Door de V – In volle glorie

Pizza’s in onze buiken
En bovenal
Saamhorigheid
In onze guilty pleasures
Even weg van alles zijn.

Hoe weerloos is dit festival
En waardevol
Kernachtiger kun je het niet vatten
Als God het wil
Deo Volente
Staan we hier volgend jaar weer

Sunsation 2023

Ik was hier in een droom
Echo’s van gedichten,
van gedachten, van mijn medemensen, zoemen rond.
Grasduinen in poëzie en verhalen.

Wat als ik in staat ben om een stukje van mijn ziel hier op papier te zetten?
Waarom lopen wij hier rond?
Wat is toch dat grote plan?

Zoveel pijn. Wij spelen.
Ik ken jullie niet.
Herinner je je dan van mij
wat ik vandaag laat horen?

Eénmaal opgeschreven is het los.
Wie weet word iemand wel geïnspireerd.
Is dit mooi? Of is het altíjd goed genoeg?

Geld, geld, rennen en voorbij is het alweer.
Hoeveel jaren verspild?

Ga er maar eens vanuit dat je alles kwijt bent.
En dan? Wat blijft er over?

Een kind rent door een sloppenwijk.
Ze heeft niets. Maar ze heeft alles.
Haar lach breekt ijs. Ze maakt een perfecte salto.

De zon komt op. De hemel.
Het roze blauwe licht.
Een eindeloze pastelkleur van licht en lucht.

De zon zál door de ‘V’ heen schijnen.
Van staal, victorie, vrede.
Al die gevoelens
Door ieder weer anders onder woorden gebracht.

In mijn hart ben ik een musicus
en ik bespeel de snaren van je ziel.

Laat je mij niet vallen?

Ga d’r voor. Give it all you’ve got.
Dood of de gladiolen!
Laat iets achter op deze aardkloot.

Dit is mijn escape. Mijn genieten.
Wat een verhaal.
Is het al bijna tijd?
Aan alles komt een eind.