Het was al die tijd al in mijn gedachten
Een traan kriebelt op mijn wang
Zo bereikbaar nu

Zat ik steeds op het verkeerde pad?
Ik heb er niets van begrepen
Ook jij staat nu naast me

Ik schreeuw het uit van geluk
Scheur mijn kleren aan flarden
De regen stroomt in stralen op me neer

Was alles tot hier voor niets? Nee.
Een rauwe horizon, een leeg gevoel
Heb ik de moed om opnieuw te beginnen?